หลี่บกเชีย

หลี่บกเชีย หรือ ลิบกเฉีย หรือ หลี่มู่จา 木吒 ถือกำเนิดในช่วงรัชสมัยพระเจ้าวซังโจ้วหวางแห่งราชวงศ์ซัง บิดานามว่า หลี่จิ้งหรือลิเจ้ง มารดานามว่า อินซื่อ หลี่บกเชียมีพี่น้องสามคน คนพี่ชื่อ หลี่กิมเชียหรือหลี่จิน น้องชายชื่อ หลี่โลเชียหรือหลี่นาจาหรือหลี่เหนอจา บิดารับราชการในเมืองเฉาเกอ เป็นทหารตำแหน่งนายด่านป้อมเฉินตงกวน

หลี่จิ้งได้ส่งหลี่บกเชียไปศึกษาวิชาการทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊กับสำนักอาจารย์เต้าหยินชื่อ เผาเหียนจินหยิน ที่ภูเขาจิ่วหลงซาน อาวุธประจำกายคือหอก หรือ หงอเก่าเกี่ยม กับดาบ เมื่อบ้านเมืองเกิดความไม่สงบขึ้น พระเจ้าซังโจ้วหวางไม่ทรงตั้งอยู่ในความยุติธรรม พวกขุนนางผู้ใหญ่กราบทูลก็ทรงกริ้วทำโทษบางคนถึงแก่ชีวิต ราษฎรได้รับความเดือดร้อน ข้างหัวเมืองทั้งเมืองเล็กเมืองใหญ่ต่างตั้งตัวเป็นอิสระ พระองค์จึงทรงส่งนายพลทหารคือ เหวินจ้งออกไปปราบปราบหัวเมืองซึ่งต้องใช้เวลากว่าสิบห้าปีก็ยังไม่เสร็จสิ้น

ฝ่ายเมืองซีกี จีฟาโอรสจีฉางหวาง รวบรวมเมืองเล็กเมืองน้อยเข้าเป็นสมัครพรรคพวก แล้วตั้งตนเป็นเอกราชไม่ขึ้นกับเมืองหลวง ฝ่ายเมืองหลวงจึงส่งกองทัพไปปราบ บรรดาอาจารย์เต้าหยินทั้งหลายต่างทราบกันดีว่าเมืองเฉาเกอกำลังจะล่มสลาย เมืองซีกีกำลังจะรุ่งเรืองดังคำกล่าวว่า พญาหงส์เกิดแต่เขากีซาน อาจารย์เผาเหียนจินหยินเห็นว่าหลี่บกเชียได้ศึกษาเพลงอาวุธและมนตร์วิเศษต่างๆมาพอสมควรแล้ว จึงให้ไปช่วยการสงครามที่เมืองซีกี ซึ่งกองทัพทั้งสองกำลังรบติดพัน อีกประการหนึ่ง หลี่บกเชียจะได้พบบิดาและพี่น้องด้วย

เหตุการณ์สู้รบสังเขปอ่านได้จากประวัติหลี่โลเชีย

ภายหลังจากเสร็จสิ้นสงคราม หลี่บกเชียพร้อมด้วยบิดาและพี่น้องต่างไม่รับตำแหน่งบำเหน็จรางวัลใดๆจากพระเจ้าโจวอู่หวาง พากันไปบำเพ็ญพรตจนสำเร็จเป็นเซียน

Credits : Somboon Kantakian